Beberapa Perkara Asas Perlembagaan

Kedudukan Yang Di-Pertuan Agong (YDPA)


Perkara 32 menyatakan Ketua utama bagi Persekutaun ialah YDPA, iaitu seorang raja yang dipilih daripada raja-raja sembilan buah negeri Melayu. Berdasarkan sistem Raja Berpelembagaan, YDPA diberi kuasa memerintah Persekutuan. Namun begitu Perkara 39 dan 40 menyatakan bahawa baginda dikehendaki bertindak atas nasihat jemaah menteri atau seorang menteri yang diberi kuasa dari jemaah menteri.


Perkara 41 pula menyatakan YDPA juga adalah Pemerintah tertinggi Angkatan Tentera Persekutuan, sementara Perkara 42 pula meletakkan baginda mempunyai kusa untuk mengampun dan menangguhkan hukuman terhadap orang yang telah disabitkan oleh mahkamah tentera bagi kesalahan-kesalahan yang dilakukan di dalam Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur.


Perkara 44 meletakkan baginda salah satu daripada tiga komponen badan perundangan Persekutuan, iaitu Parlimen. Perkara 71 pula menyediakan peruntukan bagi menjamin hak sesorang raja sesuatu negeri untuk mewarisi, memegang, menikmati dan menjalankan hak-hak keistemewaan di sisi perlembagaan bagi sesorang raja di dalam negeri itu.


Perkara 153 telah mengamanahkan baginda tanggungjawab untuk memelihara kedudukan istemewa orang-orang Melayu dan bumiputera Sabah dan Sarawak dan kepentingan sah kaum lain.


Perkara 122B menjelaskan bahawa kuasa melantik semua hakim Mahkamah Persekutuan dan Mahkamah Tinggi adalah ditangan baginda atas nasihat Perdana Menteri dan setelah berunding dengan Majlis Raja-raja.



Kedudukan Agama Islam


Perkara 3 Perlembagaan menjelaskan bahawa ugama Islam ialah ugama rasmi bagi Persekutuan tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan bebas (Perkara 11). Namun begitu hak-hak seseorang untuk mengembangkan agama boleh dikawal atau disekat oleh undang-undang negeri, atau undang-undang Persekutuan bagi kes Wilayah Persekutuan, jika pengembangan itu dibuat di kalangan mereka yang telah menganut agama Islam – Perkara 11 (4).



Kedudukan Bahasa Melayu


Perkara 152 (1) menguatkuasakan Bahasa Melayu sebagai Bahasa Kebangsaan Persekutuan. Bahasa ini secara automatisnya menjadi bahasa perantaraan untuk digunakan dalam semua maksud rasmi. Maksud “rasmi” ditakrifkan oleh Perkara 152 (6) dengan makna “apa-apa jua maksud kerajaan sama ada kerajaan Persekutuan atau kerjaan negeri dan termasuklah apa-apa maksud sesuatu pihak berkuasa awam”.



Kedudukan Istimewa Orang Melayu


Perkara 153 Perlembagaan telah memaktubkan Hak Istemewa Orang Melayu dan bumiputera Sabah dan Sarawak meliputi :
- perkhidmatan awam : Perkara 153 (2,3 dan 4)

- ekonomi : Perkara 153 (6)

- pelajaran: Perkara 153 (2,3 dan 4)

- Kedudukan Istimewa orang Melayu yang lain termasuklah peruntukan Perkara 89 dan 90 – berhubung dengan tanah rizab Melayu.

- Hak-hak ini tidak boleh dipertikaikan dan ia dilindungi di bawah Akta Hasutan 1948 (Pindaan 1971).



Kewarganegaraan


Apabila Perlembagaan 1957 maka dengan sendirinya negara mempunyai undang-undang kerakyatannya yang selaras. Kewarganegaraan dalam Perlembagaan boleh dibahagikan kepada tiga bahagian iaitu:-


- Perolehan Kewarganegraan

Bahagian 3 Perlembagaan (Bab 1)

- Penamatan Kewarganegaraan

Bahagian 3 Perlembagaan (Bab 2)

-Peruntukan Tambahan

Bahagian 3 Perlembgaan (Bab 3)

Dalam Perlembgaan ada dua cara menyebabkan seseorang itu boleh hilang kewarganegaraannya:

-Perkara 24 menyatakan bahawa kerakyatan akan dilucutkan sekiranya mendapat kerakyatan daripada negara lain

-Perkara 25 menyebut bahawa kerakyatan akan dilucutkan sekiranya terbukti tidak setia kepada negara.



Kebebasan Hak Asasi

Malaysia adalah sebuah negara demokrasi yang memberikan Kebebasan Hak Asasi kepada seluruh warganegaranya sebagaimana yang dijamin dalam Perlembagaan Persekutuan.
Hak-Hak Asasi ini meliputi :

Perkara 5 : Kebebasan Diri

Perkara 6 : Kebebasan Ekonomi (hamba abdi dan buruh paksa)

Perkara 7 : Perlindungan daripada undang-undang Jenayah

Perkara 8 : Hak Kesamarataan

Perkara 9 : Hak Kebebasan Bergerak

Perkara 10 : Kebebasan Bercakap, berhimpun dan menubuhkan persatuan

Perkara 11 : Kebebasan Beragama

Perkara 12 : Hak Mendapat Pendidikan

Perkara 13 : Hak Terhadap Harta


Catatan : Untuk kepentingan, kebaikan dan keselamatan negara keseluruahannya hak-hak tersebut boleh disekat melalui antaranya:


• Perkara 149 – Perbuatan Subversif
• Perkara 150 – Kuasa-kuasa Darurat
• Perkara 159 – Akta Keselamatan Dalam Negeri 1960
• Akta Universiti dan Kolej 1971 pindaan 1975

KOMPONEN DALAM SISTEM UNIT

1. Papan Induk------------------- Motherboard
2. Prosesor --------------------- CPU Central Processing Unit
3. Memori Utama ---------------- RAM Random Access Memory
4. Cakera Keras ----------------- Hard Disk
5. Pemacu cakera liut (FDD) ----- Floppy Disk Drive
6. Pemacu cd-rom (CDD) ---------- Cd-rom Drive
7. Kad Paparan atau ------------- kad grafik VGA Card
8. Unit bekalan kuasa ----------- Power Supply Unit
9. Kad bunyi -------------------- Sound Card
10. Modem ----------------------- Modem(internal)
11. Kad rangkaian --------------- Network Interface Card
12. Kotak pelindung ------------- Casing

Komponen Perkakasan Komputer

Secara amnya komponen perkakasan komputer terbahagi kepada 2 bahagian iaitu komponen perkakasan luaran dan komponen perkakasan dalaman.

KETERANGAN

Komponen 1 dikenali dengan Unit Sistem. Pada bahagian luar atau badannya dikenali dengan nama casing yang berfungsi sebagai pelindung kepada perkakasan dalaman computer seperti prosesor, memori, cakera keras, papan induk, kad tambahan dan lain-lain. Komponen ini merupakan komponen terpenting dalam sistem komputer peribadi dan setiap pengguna harus tahu apa yang terkandung di dalamnya.

Komponen 2 dalam sistem komputer dikenali sebagai komponen keluaran atau output. Contohnya monitor, LCD projector dan lain-lain.

Komponen 3 adalah komponen masukan atau input. Arahan-arahan dan data dimasukkan ke dalam unit sistem melaluikomponen ini seperti papan kekunci dan tetikus.

Komponen 4 dikenali dengan istilah periferal atau perkakasan tambahan seperti pembesar suara, pengimbas dan pencetak.